Je kon al lezen over de lachende gezichten van mensen die we passeren tijdens de autorit. Ik schreef ook dat jong en oud aandacht hadden voor onze DAF.
Op een dag reden we door Hoek van Holland en kwam een politiebusje ons tegemoet.
De eerste reactie die je hebt: oh geen gordel om! Om je in een milliseconde te realiseren dat je die helemaal niet om hoeft te doen omdat de auto's in die tijd ook geen gordels hadden. Vaak ook geen rechter buitenspiegel maar die hebben onze dames wel.
Afijn, het politiebusje naderde ons en we keken naar hun en zij naar ons. De blik van die agenten vergeet ik niet snel meer. Zelfs zij keken met een glimlach van oor tot oor naar ons autootje en knikten vriendelijk terwijl ook zij hun nek verdraaiden om onze oude dame te volgen.
Waar ik normaliter door mijn ietwat ongeduldige (maar nooit asociale !) rijgedrag wat 'angst' heb voor politieauto's, kom ik in de DAF helemaal tot rust. En zo durfde ik met een gerust hart ome Agent aan te kijken en vriendelijk te zwaaien. Een ding is duidelijk: een DAF maakt iedereen vriendelijk en maakt de wereld een klein beetje mooier. Al is het maar voor even.
Reactie plaatsen
Reacties