In Enitha’s DAF is elke rit een avontuur…
Zo luidde de kop in de krant onder de rubriek “mijn allessie” van het AD. En daar is niets aan gelogen!
Alweer een paar maanden gelegen werd me gevraagd of ik wilde meewerken aan een interview over oldtimer, genaamd “mijn allessie” in het AD. Mijn reactie laat zich raden want natuurlijk vind ik het leuk om mijn oude dames in de spotlight te laten staan. Een hele pagina over mijn DAF’jes, hoe leuk is dat maar tegelijkertijd: eigenlijk is een pagina nog te weinig want er valt zoveel te vertellen. Leuke en hilarische momenten.
De journalist en fotograaf hadden ook nog wel wat vragen, zoals verduurzaming. Zou ik de DAF’jes elektrisch willen maken? Het antwoord lees je in het artikel maar los van het karakter dat bij dit mobiele erfgoed hoort, lijkt het allemaal duurzaam maar is dat wel echt zo? Ik ben van mening van niet want de kosten, materialen, transport, energie die in de accu’s en het ombouwen wordt gestoken zijn verre van duurzaam. Dus nee: ik ben niet tegen verduurzamen maar er moet wel over nagedacht worden en niet ‘verduurzamen om het verduurzamen’.
Afijn onze oude dametjes blijven we dus voorzien van wat vocht. Zo ook vandaag al moesten we uitwijken naar een ander benzinestation want het vertrouwde adresje voor Fifi en Gerrie bleek spontaan gesloopt te zijn. Goed dat ze niet op hun laatste kracht reden en zo gingen we naar het volgende ‘DAF’jes café’ en slurpten ze erop los. Goed gehydrateerd staan zij weer klaar voor de mensen die gaan komen. Ook die mensen zullen zeggen: de rit was een avontuur!
Reactie plaatsen
Reacties